In 1982 herdacht de stad Groningen dat 500 jaar tevoren de bouw van de huidige Martinitoren was voltooid. Dit betreft het stenen gedeelte,  twee vierkanten en een achtkant elk voorzien van een rijkbewerkte gotische trans of omloop. Het is gebouwd uit Bentheinier zandsteen. Het front van de toren bevat boven de ingang drie beelden,   v.l.n.r. de (blinde) Bemlef, St.Martinus en Rudolf Agricola, drie bekende mannen die verbonden zijn aan de geschiedenis van Groningen. De toren ontleent haar naam 'd'Olle Grieze' aan de grijze kleur die de toren momenteel heeft. Tezamen met de gedeeltelijk uit hout opgetrokken spits,  is de toren 97 m hoog. Hij heeft een fundering van slechts drie meter diep. Vroeger bestond de fundering geheel uit koeiehuiden.

Eeuwenlang is de toren ook als brandpost gebruikt. Tot aan het begin van deze eeuw diende de toenmalige torenwachter, Jan Koop Sjoerts, tevens als brandwachter. Hij moest elk kwartier in alle windstreken blazen op de brandhoorn, ten teken, dat alles veilig was. Op een heldere dag biedt de toren een grandioos uitzicht over Stad en Ommeland, met aan zijn voet zo'n 180.000 inwoners.